Bojownikom niepodległości

Wacław Ligęziński

(1899-1940)

ligęziński wacławUrodził się 25 września 1899 r. w Pleszewie. Syn Mikołaja i Michaliny.

Po 1918 r. w WP. W 1921 r. ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w Grudziądzu. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1921, służył w 65 pp (1923, 1924) i 2 baonie strzelców (1928). Co najmniej od 1932 do 1936 r. w KOP. Od 26 września 1934 do marca 1935 w zastępstwie dowódca 4 komp. baonu KOP „Dederkały” (od listopada 1935 do lipca 1936 p.o. dowódcy tej komp.). Awansowany 19 marca 1937 r. na kpt. piech., wiosną 1939 r. był pomocnikiem dowódcy III baonu 55 pp ds. gospodarczych.

Podczas II wojny światowej w czase kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy z 2 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.

Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.

Żonaty, miał syna.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 293/1932
Źródła

Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 293/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.