Urodził się 26 września 1889 r.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej.
Po 1918 r. w WP. W 1920 r. był kierownikiem referatu defensywy w wydz. II DOGen Łódź.
Po wojnie po reorganizacji od listopada 1921 r. kierownik referatu kontroli w Oddz. II DOK nr IV w Łodzi. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., od 1924 r. w 28 pp. 1 stycznia 1927 r. awansował na kpt. piech. Od sierpnia tego roku kierownik samodz. referatu informacyjnego w DOK nr IV. Od 31 lipca 1930 r. pozostawał w dyspozycji MSW. 28 lutego 1931 r. został przeniesiony do rezerwy.
Od 24 lutego 1931 r. pracował jako naczelnik wydz. bezpieczeństwa w Urzędzie Wojewódzkim w Łodzi w V st. służbowym. W grudniu 1934 r. przeniesiony na analogiczne stanowisko do Kielc. Potem naczelnik wydz. społeczno-politycznego w Urzędzie Wojewódzkim w Kielcach. We wrześniu 1937 r. został wicewojewodą kieleckim. Funkcję tę sprawował do wojny.
Członek Zw. Oficerów Rezerwy (wiceprezes okręgu w Łodzi).
Po II wojnie światowej prawdopodobnie przebywał w Ankarze w Turcji, a potem w Wlk. Brytanii, gdzie pracował fizycznie.
Zmarł po 1946 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 4 kl., Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Łódzki Dziennik Wojewódzki” nr 9/1931; „Monitor Polski” nr 18/1931; S. Pilarski, Cele i metody ankietyzacji działaczy politycznych i funkcjonariuszy służb mundurowych II Rzeczypospolitej, „Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej” t. 2/2009; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Zmiany na stanowiskach wicewojewodów, „Dziennik Bydgoski” nr 287/1934.