Urodził się 28 września 1883 r. w Wilnie. Syn Józefa, rzemieślnika, i Katarzyny z Godwdów.
Ukończył szkołę średnią w Wilnie i tam wstąpił do Seminarium Duchownego Archidiecezji Wileńskiej. 13 czerwca 1906 r. został wyświęcony na kapłana.
Pracował jako wikariusz w parafiach w Dąbrowie pow. Sokółka oraz w Żołdziszkach (dekanat świrski). W 1915 r. został proboszczem parafii pw. św. Piotra i Pawła w Graużyszkach. Tam był organizatorem polskiego szkolnictwa powszechnego.
W niepodległej Polsce w 1927 r. został proboszczem w Mejszagole, a w 1935 r. w Korkożyczkach koło Podbrodzia na Wileńszczyźnie. Pracował tam do 1946 r., kiedy z parafianami wyjechał do Polski.
Od 18 czerwca 1946 r. do 21 kwietnia 1958 r. był administratorem i proboszczem parafii pw. św. Antoniego na toruńskich Wrzosach. Na tym stanowisku m.in. odbudował kościół, częściowo zniszczony podczas wojny. Był związany z ruchem „księży patriotów”.
Zmarł 5 lipca 1961 r. w Toruniu. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Toruniu przy ul. Owsianej.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 177/1938; Oszmiańszczyzna portal o Ziemi Oszmiańskiej, www.oszmianszczyzna.pl/strona_grauzyszki_kaplani.html [dostęp 19 XII 2020]; W Polsce istnieje całkowita wolność wykonywania praktyk religijnych. Protesty katolików przeciw papieskiemu listowi, „Trybuna Ludu” nr 254/1949.