Urodził się 14 maja 1868 r. w Zabłotowie pow. Śniatyn. Syn Jana, urzędnika, i Wiktorii z Hermanków (?).
Po ukończeniu gimnazjum w latach 1895-1901 studiował na Wydz. Prawa, a potem (1902-1905) na Wydz. Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego.
Jako jeden z najczynniejszych członków Polskiej Ligi Narodowej we Lwowie w 1890 r. założył jej filię w Tarnowie, która na początku 1891 r. przekształciła się w Zw. Żuawów. Brał też czynny udział w tworzeniu pod auspicjami Organizacji Narodowej tajnych kółek samokształceniowych w gimnazjach. Redagował wówczas dwutygodnik „Życie”. Z jego inicjatywy powstała też organizacja Orzeł Biały, skupiająca ludzi różnych obozów politycznych, pod hasłem współpracy przeciwko wspólnemu wrogowi. Aresztowany 17 października 1894 r. przez władze austriackie. Sądzony w Tarnopolu (4-17 marca 1895 r.) pod zarzutem przygotowywania rewolucyjnej irredenty i zamiarem oderwania Galicji, został wraz z innymi współoskarżonymi uniewinniony. Podczas pobytu w więzieniu redagował dwa pisemka.
Po uwolnieniu poświęcił się pracy oświatowej, głównie w Tow. Szkoły Ludowej we Lwowie.
Pracował jako nauczyciel gimnazjalny w Kołomyi, Rzeszowie i Stanisławowie.
Podczas I wojny światowej po zajęciu Lwowa przez wojska rosyjskie pracował jako dziennikarz w piśmie „Wiek Nowy”.
W niepodległej Polsce od 1919 r. był zatrudniony w kuratorium okręgu szkolnego lwowskiego.
Zmarł 27 kwietnia 1935 r. we Lwowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Opublikował: Pamiętnik tajnych organizacji niepodległościowych w byłej Galicji w latach od roku 1880-1897, Lwów 1930; Proces Tarnopolski, „Niepodległość” t. II zesz. 2; Ruch patriotyczny wśród młodzieży polskiej w Galicji 1886-1894, „Niepodległość” t. II zesz. 3, t. III zesz. 1.
Był żonaty.
„Monitor Polski” nr 259/1932; M. Tyrowicz, w: Polski Słownik Biograficzny t. II z 1936.