Bojownikom niepodległości

Walenty Augustynowicz

(1888–1967)

Urodził się 11 lutego 1888 r. w Kolbuszowej. Syn Jana i Stefanii z Koczoniów. W roku 1908 ukończył gimnazjum w Tarnowie, następnie studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1912–1914 pracował jako asystent prof. Edwarda Janczewskiego-Glinki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Działacz niepodległościowy ps. „Pokrzywa”.

Po wybuchu I wojny światowej od roku 1914 zmobilizowany do armii austro–węgierskiej, walczył na froncie rosyjskim, gdzie dostał się do niewoli.

Do niepodległej Polski (od 11 listopada 1918) powrócił w roku 1919. W latach 1919–1921 pracował jako nauczyciel biologii w gimnazjum w Kolbuszowej, następnie w Jarosławiu. W roku 1924 przeniósł się do Żywca, gdzie podjął pracę w gimnazjum. Był założycielem alpinarium przy tym gimnazjum. W roku 1934 należał do założycieli Towarzystwa Miłośników Ziemi Żywieckiej, uczestniczył w organizacji Muzeum Ziemi Żywieckiej. Działacz Babiogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego oraz okręgu żywieckiego Państwowej Rady Ochrony Przyrody.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. aresztowany przez Niemców 10 września jako zakładnik, potem został uwolniony. W czasie okupacji był nauczycielem biologii w szkole ludowej w Sporyszu (obecnie część Żywca).

Jednocześnie uczestniczył w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Uczestniczył  w tajnym nauczaniu.

Po wojnie mieszkał w Żywcu. Zmarł 19 marca 1967 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał order Odrodzenia Polski 4 kl.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1933, nr 258.