Walenty Gawrychowski

Urodził się 16 marca 1870 r. w Gawrychach. Syn Jana i Julii z Wierzbickich.

Kształcił się w gimnazjum w Suwałkach. Uczył się w Wyższym Misyjnym Seminarium Duchownym w Warszawie i w 1893 r. został wyświęcony na kapłana.

Ze względu na treść pierwszego wygłoszonego kazania zagrożony aresztowaniem przez władze rosyjskie, wyjechał do Stanów Zjednoczonych.

Tam pracował jako prof. w Seminarium Duchownym w Orchard Lake, Michigan. W 1896 r. wystąpił z Kościoła Rzymskokatolickiego. Został wówczas kapłanem Niezależnego Polskiego Kościoła Katolickiego, a potem Polskiego Narodowego Katolickiego Kościoła. Brał udział w organizowaniu 25 parafii. Był organizatorem i proboszczem parafii w Dickson City PA, Buffalo NY, Chicago IL, Baltimore, Bayonne NJ, Philadelphia PA, Central Falls RI, Woonsocket RI, Bridgeport CT. Wiceprezes Pierwszego Synodu Generalnego Polskiego Narodowego Katolickiego Kościoła, współpracownik bp. Franciszka Hodura. W 1914 r. wybrano go sufraganem, a 17 sierpnia 1924 r. został biskupem.

Pełniąc funkcję ordynariusza diecezji wschodniej, od 1925 r. był równocześnie proboszczem parafii pw. Matki Bożej Różańcowej w Chicopee. W 1930 r. przebywał w Polsce, celem organizowania tam kościoła. W 1931 r. otrzymał tytuł ordynariusza Polski. W październiku 1933 r. powrócił do Stanów Zjednoczonych.

Zmarł 1 lutego 1934 r. w Chicopee i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.