Bojownikom niepodległości

Walenty Grobelnicki

(1844-po 1937)

grobelnicki walentyUrodził się 11 lutego 1844 r. we wsi Parma koło Łowicza. Syn Szymona i Agnieszki z Taflińskich.

Uczestnik powstania styczniowego pod dowództwem kpt. Roberta Skowrońskiego. Brał udział w bitwach pod Cyrusową Wolą i Poddębicami, gdzie ranny w nogę dostał się do niewoli rosyjskiej. Osadzony w warszawskiej cytadeli, po dwóch tygodniach został zesłany w głąb Rosji.

Dwa lata i siedem miesięcy służył w rotach aresztanckich w Niżnym Nowgorodzie, budując kolej do Tuły.

Po powrocie zamieszkał w Parmie. Pracował jako wyrobnik.

W niepodległej Polsce zweryfikowany jako ppor. weteran.

Zmarł 12 stycznia 1942 r. w Łowiczu.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami i orderem Polonia Restituta 4 kl.

Żonaty z Julianną Salamon.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 260/1930
Źródła

A. Lenkiewicz, Weterani powstania styczniowego 1863 r. odznaczeni Krzyżem Niepodległości, Wrocław 1998; „Monitor Polski” nr 260/1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Żywe pomniki bohaterstwa. Ostatni z 1863 roku, Warszawa 1934.