Walenty Jerzykiewicz

Urodził się 10 lutego 1885 r. w Gnieźnie. Syn Józefa, powstańca 1863 r., i Marii z Pannertów. Brat Mieczysława (zob.).

W czasie nauki w gimnazjum w Gnieźnie został wydalony ze szkoły za przynależność do tajnego koła samopomocowego.

Był sekretarzem Polskiego Towarzystwa Kupców i Młodzieży Kupieckiej w Berlinie (1904 r.). Należał do „Sokoła” oraz Towarzystwa Śpiewaczego w Gnieźnie i Berlinie. W 1911 r. podjął pracę społeczno-narodową na Śląsku.

W czasie I wojny światowej w 1914 r. powołany do armii niemieckiej.

Prezes Rady Robotniczo-Żołnierskiej w Janowie koło Katowic. Podczas plebiscytu był pierwszym Polakiem naczelnikiem gminy w pow. Katowice (1920 r.). W czasie II powstania śląskiego (sierpień 1920 r.) uczestnik akcji rozbrajania sipo na terenie Janowa. Przewodniczący Polskiego Komitetu Plebiscytowego w Janowie. W czasie III powstania śląskiego (1921 r.) aktywny przy organizowaniu oddziałów powstańczych. Prezes Stow. Wójtów i Naczelników Gmin, przygotowującego przejęcie z rąk niemieckich administracji.

Pracował nad zorganizowaniem i spolszczeniem kupiectwa na Śląsku.

W niepodległej Polsce mieszkał w Katowicach. Był właścicielem Zjednoczonych Fabryk Farb „Baron i Fligier”.

Prezes Związku Stow. Kupieckich, Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, sedzia handlowy przy Sądzie Okręgowym w Katowicach, członek honorowy Towarzystwa Śpiewaczego.

Założył KS „Polonia” w Janowie. Należał do zarządu Związku Drogerzystów RP.

Podczas II wojny światowej był poszukiwany przez Niemców.

Po wojnie prezes Zrzeszenia Prywatnego Handlu i Usług w Katowicach.

Zmarł 8 października 1968 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Panewnickiej w Katowicach sektor G4.

Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, w PRL otrzymał odrer Odrodzenia Polski 5 kl. i złoty Krzyż Zasługi.

Żonaty (od 21 X 1913) z Heleną Pawłowską, miał syna Zbigniewa (11 X 1914–1 IX 1981).