(1891–po 1945)
Urodził się 4 lutego 1891 r. w Gostyniu.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. adm. gosp. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w szefostwie intendentury DOK nr VII. W 1924 r. w Kierownictwie Rejonowym Intendentury w Kaliszu, a w 1928 r. w Kowlu. Przed 1932 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Poznaniu.
Podczas II wojny światowej w 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu VII A w Murnau.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” nr 292/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.