Bojownikom niepodległości

Walenty Oleszkiewicz

(1847–1933)

Urodził się 30 stycznia 1847 r. w Sobisce pow. Łuków. Syn Andrzeja, owczarza, i Franciszki z Kołodziejczyków.

Uczestnik powstania styczniowego 1863–1864 ps. „Dzieciuk”. W oddziale gen. Michała Heydenreicha „Kruka”, uczestniczył w bitwie pod Żyrzynem (8 sierpnia 1863). Po jego klęsce zamieszkał w Krzówce i pracował jako służący. Po ślubie w 1882 r. osiedlił się w Adamowie, pracował na roli.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) zweryfikowany jako ppor. weteran. Zmarł w styczniu 1933 r., został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Adamowie.

Żonaty (od 1869) z Antoniną Wojciechowską, synowie: Szymon (ur. 1870), Jan (1872–1874), Paweł (ur. 1880), Jakub (ur. 1882), Piotr (ur. 1984), Tomasz (ur. 1888) oraz córki Katarzyna (ur. 1875) i Marianna (ur. 1877).

Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.

Źródła

„Monitor Polski” nr 260/1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Zapomniani powstańcy – Walenty Oleszkiewicz,  (dostęp 2 grudnia 2017). https://zastawie-netau.net/walenty-oleszkiewicz/