Bojownikom niepodległości

Walerian Bartkiewicz

(1898–1939)

Urodził się 1 czerwca 1898 r. we wsi Kuria na Syberii.

Uczył się w gimnazjum.

Od listopada 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych artyleri, otrzymując stopień ppor. art.

Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 stycznia 1927 r. na kpt. art., co najmniej od 1923 do września 1930 r. w 19 pap. Przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Artylerii, był instruktorem w Szkole Strzelań Artylerii. 15 września 1935 r. przeniesiony na stanowisko dowódcy baterii do 4 pac. 1 stycznia 1936 r. awansował na mjr. art. Został wówczas dowódcą dyonu w tym pułku. Od 1937 r. był zastępcą dowódcy 32 dal. 24 sierpnia objął funkcję dowódcy I dyonu 32 pal rez.

Podczas kampanii 1939 r. na jego czele w składzie 33 DPrez uczestniczył w walkach nad Narwią i Bugiem.

Poległ 9 września 1939 r. w Łazach Starych i został pochowany w zbiorowej mogile w Brańszczyku.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości, pośmiertnie awansował na ppłk. art.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej t. I, Pruszków 1993; „Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.