Urodził się 13 kwietnia 1899 r. w w Grochowcach koło Przemyśla. Syn Antoniego i Emilii z Mikosiów. Brat Józefa (zob.) i Kazimierza (zob.).
W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył m.in. w 6 pp LP. W 1917 r. w oddziale sztabowym Komendy Legionów.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu plut. pełnił służbę w komp. uzupełniającej km w Bolechowie. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Zwolniony, 12 kwietnia został wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski pod Udine.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W styczniu 1919 r. awansowany na sierż., służył w stacji zbornej w Warszawie.
W niepodległej Polsce mieszkał w osadzie Antonowo pow. Dzisna. Był osadnikiem wojskowym.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 64/1937.