Bojownikom niepodległości

Walerian Jaworski

(1890–po 1937)

Walerian JaworskiUrodził się 27 listopada 1890 r. we Lwowie. Syn Tadeusza i Michaliny ze Skorobutów.

Pracował jako introligator.

W czasie I wojny światowej początkowo w komisji poborowej w Wadowicach. Od 26 października 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu st. szer. służył w 3 komp. I baonu 1pp LP. Awansował na st. szer. Ranny 12 lipca 1915 r., leczył się w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie. W maju 1916 r. powrócił do komp.

Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-wegierskiej.

W październiku przydzielony do stacji zbornej w Przemyślu, został skierowany do baonu uzupełniającego  w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu kpr. w 2 komp. km 3 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków. Przebywał w obozie w Szaldobos.

Uwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. W składzie 30 pp do 4 listopada walczył na froncie włoskim i serbskim.

Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 40 pp, awansując do stopnia chor. W 1925 r. przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.

W latach 30. pracował w Urzędzie Skarbowym I we Lwowie.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914–1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” nr 259/1937.