Urodził się 9 grudnia 1898 r. w Kościanie. Syn Juliana i Pelagii z Rakowskich.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Należał do Rezerwy Skautowej. Następnie w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech.
W niepodległej Polsce w połowie lat 20. mieszkał w Poznaniu, a potem w Kamieńcu w Wielkopolsce, gdzie pracował jako urzędnik.
Czlonek Związku Powstańców Wielkopolskich.
W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansowany na kpt. (!).
Żonaty z Genowefą Schwarz, miał syna Wojciecha.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 140/1938; 55 Poznański Pułk Piechoty – In Memoriam, www.facebook.com/55PoznanskiPulkPiechotyInMemoriam/photos/jerzykiewicz-… [dostęp 31 V 2021]; Rocznik oficerski rezerw 1934.