Bojownikom niepodległości

Walerian Łopatto

(1888-1948)

łopatto walerianUrodził się 9 lutego 1888 r. w Kamyszłowie w Rosji. Syn Waleriana Jana i Faustyny z Hanczarewiczów.

Ukończył studia na politechnice w Petersburgu.

Podjął wówczas pracę jako dyrektor wydz. społeczno-statystycznego w Zarządzie Miejskim w Mińsku Litewskim.

Od 1912 r. należał do Zw. Walki Czynnej, sprawował funkcję komendanta organizacji w Mińsku Litewskim.

Po wybuchu I wojny światowej od grudnia 1914 do maja 1918 r. należał do POW w Piotrogrodzie. Jednocześnie od października do grudnia 1917 r. komendant oddziału polskiej straży bezpieczeństwa w tym mieście.

Od 1918 r. pracował jako referent w MSW. Od 1920 r. w służbie dyplomatycznej. Od 15 marca do 26 lipca 1920 r. był wicekonsulem w Konsulacie RP w Rydze Następnie (do 1 lutego 1925 r.) kierownik Konsulatu RP w Libawie (od 31 sierpnia 1921 r. tytularny konsul II kl.). Został wówczas kierownikiem Konsulatu RP w Rydze (od 1 lipca 1925 r. konsul II kl., od 1 listopada 1928 r. konsul I kl.). Powróciwszy do pracy w centrali MSZ, od 1 marca do 1 kwietnia 1929 r. pracował w Deoartamencie Konsularnym. Przeniesiony na placówkę, do 1 kwietnia 1930 r. był kierownikiem wydziału konsularnego w Poselstwie RP w Stambule. Potem do 1 września 1932 r. konsul generalny i radca handlowy w Konsulacie Generalnym RP w Stambule. Po powrocie do kraju pracował jako radca ministerialny i kierownik Biura Kontroli Rachunkowości Urzędów Zagranicznych w Departamencie Administracyjnym MSZ. Po zwolnieniu ze służby dyplomatycznej został radcą w Ministerstwie Skarbu. W latach 1934-1935 prezydent Suwałk.

Jako specjalista turkolog współpracował z Instytutem Wschodnim w Warszawie.

Podczas kampanii 1939 r. przez Wilno przedostał się na Litwę, a stamtąd do Paryża.

Podjął pracę w MSZ. W 1942 r. był kierownikiem referatu konsularnego w Ambasadzie RP w Kujbyszewie.

Zmarł w 1948 r. w Lusace w Afryce. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 28 wprost.

Odznaczony Medalem Niepodległości oraz łotewskim orderem Trzech Gwiazd 3 kl.

Żonaty (od 3 V 1919) z Jadwigą Emilią Kamieńską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 27/1934
Źródła

S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” 1934, nr 27; Rocznik służby zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933, Warszawa 1933.