Urodził się 5 października (września) 1888 r. w Łodzi. Syn Łukasza i Emilii z Budzyńskich.
Ukończył seminarium duchowne i 4 października 1911 r. został wyświęcony na kapłana.
Podczas I wojny światowej w latach 1914–1916 pełnił posługę duszpasterską w Legionach. Następnie kapelan Polskiej Organizacji Wojskowej ps. „Kapelan”.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Podczas wojny z bolszewikami był kapelanem 10 DP.
Zweryfikowany jako kpl. (kpt.) z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1923 r. był kierownikiem Kierownictwa Rejonowego Duszpasterstwa Katolickiego w Łodzi i kapelanem garnizonu w tym mieście. W 1932 r. administrator parafii wojskowej w Pińsku. Wkrótce potem przeniesiony w stan spoczynku.
W 1936 r. był duszpasterzem w Niedźwiedzicach pow. Baranowicze.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Jutrzenka Białostocka” nr 3/1938; „Monitor Polski” 1933, nr 63; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Rocznik oficerski rezerw 1934; Srebrne gody kapłańskie. Jubileusz duszpasterskiej działalności, „Echo” nr 275/1936.