Bojownikom niepodległości

Wiesław Teodor Bartnik

(1901–po 1939)

Urodził się 5 lutego 1901 r. w Sosnowcu.

Po 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych i 1 grudnia 1919 r. otrzymał stopień ppor. piech. Z dniem 1 grudnia 1920 r. awansował na por. piech. W 1923 r. był oficerem 66 pp. Następnie (co najmniej od 1924 do 1932 r.) służył w 39 pp, a w 1935 r. w 30 pp. 1 stycznia 1936 r. awansował na kpt. piech. Wiosną 1939 r. dowodził 1 komp. II Warszawskiego baonu ON i jednocześnie był komendantem miejskim PW Warszawa III.

Podczas kampanii 1939 r. dowodził 1 komp. baonu ON „Kurpie”.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie awansował na mjr.

Żonaty z Zofią N., miał z nią syna Janusza Lechosława, zamieszkałego w USA.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 140/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.