Bojownikom niepodległości

Wiesław Zygmunt Hołubski

(1899-po 1945)

Urodził się 12 kwietnia 1899 r.
W czasie I wojny światowej od 18914 r. w Legionach Polskich. Początkowo w baonie uzupełniającym LP kpt. Andrzeja Galicy, zaś w maju i czerwcu 1915 r. był elewem szkoły podoficerskiej. Po jej ukończeniu przydzielony do 1 komp. 4 pp LP. W sierpniu służył w kadrze kawalerii w Jeżowie, po czym przydzielono go do formowanego 6 szw. 2 puł LP. W latach 1916-1917 w 2 szw. 1 puł LP.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 28 pp (1923, 1924). Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. piech., co najmniej od 1928 do 1932 r. w KOP. Następnie powrócił do 28 pp. Awansowany 1 stycznia 1935 r. na mjr. piech., wiosną 1939 r. dowodził I baonem.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Podczas kampanii 1939 r. zastępca szefa Oddz. II Armii „Poznań”. Dostał się do niewoli niemieckiej. Brał udział w obozowym ruchu oporu. Był szefem sztabu organizacji „Odra”.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 92/1932
Źródła

„Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.