Bojownikom niepodległości

Wiktor Bednarz

(1897–po 1933)

Urodził się 10 października 1897 r. we Lwowie. Syn Jana i Rozalii z Fedoroszynów.

W czasie I wojny światowej w stopniu szer. w Legionach Polskich. Od października 1914 r. w 2 pp LP. Ranny podczas kampanii karpackiej,leczył się w szpitalu. Później (od 28 lipca 1915 r.) w 5 komp. 6 pp LP. W jej składzie 12 września wyruszył na front. Uczestniczył w kampanii wołyńskiej.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. przeszedł do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Służył wówczas w 9 komp. 2 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklencze.

Po 1918 r. w WP. W lipcu 1919 r. w stopniu plut. był żołnierzem 38 pp. Później w rezerwie.

W latach 30. funkcjonariusz Straży Granicznej w Zebrzydowicach.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 63/1933.