Bojownikom niepodległości

Wiktor Bernaś

(1897–po 1938)

Urodził się 27 marca 1897 r. w Białej. Syn Kazimierza i Anny z Tomiczków.

Był ślusarzem.

Członek „Sokoła” w Białej.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Chory, w grudniu tego roku przebywał w szpitalu w Nagyszöllös. Potem służył w 6 szw. 2 puł LP. Uzyskał stopień kpr. Później w 6 pp LP.

Od 1918 r. w WP. Do wiosny 1919 r. służył w 2 puł. Następnie w Policji Państwowej. W 1927 r. w stopniu st. posterunkowego był komendantem posterunku policji w Dobrem pow. Mińsk Mazowiecki. W 1933 r. posiadał stopień przodownika. Pełnił służbę w Mińsku Mazowieckim.

Członek Zw. Legionistów Polskich. Należał do Koła 2 puł LP.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; J. Kuligowski, Życie polityczne, społeczno-gospodarcze i kulturalne powiatu mińskomazowieckiego w latach 1918-1939, Mińsk Mazowiecki 2013; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 24/1933.