Urodził się 20 grudnia 1898 r. w Zagórzu pow. Będzin. Syn Tomasza i Anny z Siemieńskich.
W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii niemieckiej.
Należal do POW Zaboru Pruskiego.
Po 1918 r. w WP. Służył w 1 pp leg. Z dniem 1 lipca 1920 r. awansował na por. piech.
W pułku tym służył co najmniej do 1928 r. Awansowany 1 stycznia 1929 r. na kpt. piech., w latach 1930-1932 studiował w WSWoj. W 1935 r. oficer sztabu 25 DP. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na mjr. dypl. piech., wiosną 1939 r. był kierownikiem samodzielnego referatu w Oddz. IV Sztabu Głównego.
Po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji. Tam służył w 2 pgren. Uczestnik kampanii francuskiej 1940 r. Ewakuowany do Wlk. Brytanii, do maja 1941 r. oficer 7 Bryg. Kadrowej Strzelców. W okresie od listopada 1944 do maja 1945 r. był wykładowcą taktyki piechoty w WSWoj w Eddleston w Szkocji. Po wojnie i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii. Awansował na ppłk. dypl. piech.
Zmarł po 1972 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.