Urodził się 27 lipca 1898 r. w Warszawie. Syn Władysława i Natalii z Oraczewskich.
Od listopada 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., służył w 2 pap leg (1923, 1924). Następnie (1928, 1932) był oficerem 1 papl. Dowodził baterią. 1 stycznia 1929 r. awansował na kpt. art. Ukończył kurs dowódców dyonów i z dniem 19 marca 1937 r. otrzymał stopień mjr. art. Od 21 grudnia 1937 r. dowodził 11 dapl.
Podczas kampanii 1939 r. stał na czele 111 dapl, broniącego okolic Dęblina i Stawów. Po zakończeniu walk przedostał się do Warszawy. Tam 9 listopada aresztowany przez Niemców i osadzony w oflagu II A w Prenzlau. Od 22 maja 1940 r. przebywał w oflagu IV C w Colditz, a potem od 24 lutego 1941 r. w II E w Neubrandenburgu.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; informacje Tadeusza Łaszczewskiego;.