Urodził się 15 marca 1894 r. w Budziwoju koło Rzeszowa. Syn Jana i Magdaleny z Baronców (?).
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 2 komp. VI baonu 1 pp LP, a potem w 1 komp. IV baonu 5 pp LP. Ranny w maju 1915 r. podczas bitwy pod Konarami, leczył się w szpitalu w Mariańskich Górach. Po rekonwalescencji przydzielony do szpitala koni, w 1917 r. pełnił służbę w kolumnie prowiantowej 3 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym.
W niepodległej Polsce pracował jako agronom.
Zmarł przed 1932 r.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Zofią Grzebyk, miał z nią sześcioro dzieci m.in. córkę Janinę (1920-2002) zamężną Głodowską oraz synów Wiktora Edwarda, Juliusza i Stanisława.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 245/1932.