Urodził się 21 kwietnia 1882 r. Syn Eugeniusza i Apolonii z Gałdonów (?).
W roku 1905 był jednym z organizatorów strajków szkolnych na terenie Królestwa Polskiego. Do roku 1917 był dyrektorem Gimnazjum im. S. Żółkiewskiego w Siedlcach. Następnie (do 1930) dyrektorem Gimnazjum im. S. Czarnieckiego w Chełmie.
Podczas I wojny światowej, od 1918 roku należał do Towarzystwo Straży Kresowej – organizacji której zadaniem była obrona polskich ziem na kresach wschodnich. 1 listopada 1918 r. został wyznaczony przez dowództwo Polskiej Organizacji Wojskowej na stanowisko komisarza cywilnego w tym mieście. Uczestniczył w akcji rozbrajania Austriaków w Chełmie.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Chełmie. W roku 1927 został radnym miejskim. Był inicjatorem powołania Muzeum Chełmskiego. W roku 1930 przeniósł się do Warszawy i objął funkcję dyrektora gimnazjum im. Stefana Batorego. W latach 1936–1939 był kuratorem Okręgu Szkolnego Warszawskiego. Od listopada 1930 r. stał na czele Komisji Strajki Szkolne w Byłym Zaborze Rosyjskim i Tajna Akcja Oświatowa w Komisji Krzyża i Medalu Niepodległości.
Po II wojnie światowej był dyrektorem Państwowego Instytutu Robót Ręcznych w Łodzi, a potem w Bielsku. W roku 1950 instytut ten został zlikwidowany.
Zmarł 23 listopada 1968 r. w Warszawie, został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 174.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty ze Stanisławą Pawliszewską (zob.).
Jest patronem Muzeum Chełmskiego w Chełmie.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; P. Kardela, Chełmski świt niepodległości, „Niepodległość” t. XLVIII/1996; „Monitor Polski” 1932, nr 48.