Urodził się 21 maja 1884 r. w Gołyminie (obecnie Gołymin-Ośrodek) pow. Ciechanów. Syn Hilarego Marcelego i Eleonory z Wojtczaków. Brat Stanisława (zob.).
Studiował malarstwo u Leona Wyczółkowskiego w krakowskiej ASP, naukę kontynuował w ASP w Wiedniu. Uczył się też w warszawskiej Szkole Rysunku.
Członek Stałej Drużyny „Sokoła” we Lwowie, a potem w Krakowie, i Polskich Drużyn Strzeleckich.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionie Wschodnim we Lwowie. Po jego rozwiązaniu w Mszanie Dolnej (21 września) jako poddany rosyjski osadzony w obozie internowania Drosendorf w Dolnej Austrii, a później w Steinklarmie (?). Zwolniony wiosną 1915 r., wstąpił do Legionów Polskich.
W stopniu szer. służył m.in. w Komendzie Grupy LP w Kozienicach. Formalnie (od 1 listopada 1915 do 1 grudnia 1916 r.) był żołnierzem baonu uzupełniającego nr 3 (potem: komp. uzupełniającej nr 3), faktycznie służył jako malarz wojenny. Część jego prac zostało wystawionych na lwowskiej wystawie Legionów Polskich w Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych we wrześniu 1917 r.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Od stycznia 1918 r. przebywał w stacji zbornej korpusu we Lwowie.
Po 1918 r. w WP. Brał udział w walkach z Ukraińcami o Lwów. Od 1919 r. w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W latach 1919-1920 uczył w Warszawskiej Szkole Rysunku, a następnie został nauczycielem rysunku w Gimnazjum im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu.
Jego twórczość obejmuje pejzaże, martwą naturę i obrazy o charakterze sakralnym.
Członek Zw. Legionistów Polskich w Nowym Targu.
Podczas II wojny światowej uczył rysunku na kursach przygotowujących do szkół zawodowych. W grudniu 1939 r. aresztowany przez Niemców, był więziony w „Palace” w Zakopanem. Zwolniony, ponownie został aresztowany i tam osadzony w marcu 1941 r. W kwietniu tego roku, po zwolnieniu, został pozbawiony prawa wykonywania zawodu nauczyciela.
Po 1945 r. powrócił do pracy w gimnazjum. W 1958 r. przeszedł na emeryturę. Zamieszkał wówczas w Krakowie.
Zmarł 21 stycznia 1971 r. w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Opublikował: Sierżant Tadzio Swoboda. W dziesiątą rocznicę wyjścia Pierwszej Kadrowej Kompanii Wojska Polskiego z Krakowa 6 VIII 1914 – 6 VIII 1924, Kraków [1924].
Żonaty z Ksawerą N.
A. Kudasik, Pędzlem, karabinem, piórem…. Wiktora Ignacego Gutowskiego służba ojczyźnie. „Almanach Nowotarski” nr 2/1997; W. Milewska, M. Zientara, Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy 1914-1918, Kraków 1999; „Monitor Polski” nr 255/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; informacje Lesława Dalla z Zakopanego.