Urodził się 20 marca 1898 r. w m. Pohost pow. Słuck. Syn Wiktora i Anny z d. Puciata.
W czasie I wojny światowej w stopniu ppor. art. służył w I Korpusie Polskim w Rosji. Po jego demobilizacji w 1918 r. powrócił do kraju.
W tym też roku skierowany do Oficerskiej Szkoły Artylerii w Rembertowie. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. art. z 1 czerwca 1919, z dniem 19 marca 1939 r. awansował na kpt. rez. art.
Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera.
Na początku lat 30. mieszkał w majątku Suchy Dwór na Wileńszczyźnie.
W 1939 r. zmobilizowany do WP. Sprawował funkcję adiutanta 71 dal. Uczestniczył w obronie Płocka i Modlina. Po kapitulacji załogi (29 września) dostał się do niewoli niemieckiej.
Zmarł 4 marca 1971 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 64/1932; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914-1921), Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.