Bojownikom niepodległości

Wiktor Jakubski

(1885–po 1933)

Wiktor JakubskiUrodził się 27 września 1885 r. w Sewastopolu na Krymie. Syn Adolfa, powstańca 1863 r., i Antoniny z Iwanickich. Brat Tadeusza Adolfa (zob.).

Ukończył studia agronomiczne.

W czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej i w 3 puł w I Korpusie Polskim w Rosji. Po jego demobilizacji latem 1918 r. powrócił do kraju.

Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. W stopniu por. kaw. był organizatorem i dowódcą bielsko-mazowieckiego szw. jazdy w Czyżewie. 20 listopada dowodził zdobyciem bronionego +przez Niemców Brańska. Od grudnia w 10 puł. Sprawował wówczas funkcję kwatermistrza pułku. Od lutego 1919 r. był organizatorem i dowódcą szw. technicznego 10 puł. Brał udział w walkach z bolszewikami. W 1922 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce mieszkał w dzierżawionym majątku Siedliska koło Czyżewa. Pracował na roli. Do 1939 r. sprawował funkcję wójta gminyDmochy Glinki.

W 1933 r. był organizatorem i dowódcą szw. PW Konnego w pow. Wysokie Mazowieckie.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

10 Pułk Ułanów WKKP postscriptum, www.dobroni.pl/post/10-pulk-ulanow-wkkp-postscriptum-f601030/strona3 [dostęp 23 III 2021]; „Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; M. Tuliński, Listopad 1918 r. na terenie okupacji niemieckiej w wybranych dokumentach Polskiej Organizacji Wojskowej z zasobów Wojskowego Biura Historycznego, „Przegląd Historyczno-Wojskowy” nr 1-2/2018.