Wiktor Jesionek

 Urodził się 21 lutego 1879 r. w Królewskiej Hucie (Chorzowie). Syn Jana i Katarzyny z Knapików.

Ukończył szkołę powszechną. Piekarz, z czasem został mistrzem piekarskim i cukierniczym. W 1903 r. założył piekarnię w Załężu (obecnie część Katowic).

Od 1905 r. był kasjerem Związku Wzajemnej Pomocy Chrześcijańskich Robotników Górnośląskich w Załężu.

Od 1896 r. czynny w „Sokole” m.in. sprawował funkcję wiceprezesa II okręgu. W 1908 r. założył Towarzystwo Śpiewacze „Halka” w Załężu.  W następstwie swojej działalności narodowej był więziony przez Niemców.

W 1918 r. organizował rady ludowe.

W 1919 r. został delegatem do Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu. Był radnym gminy Załęże, sprawował funkcję ławnika i zastępcy naczelnika.

Należał do POW Górnego Śląska. Uczestnik trzech powstań śląskich, był w niewoli niemieckiej. Czynny w akcji plebiscytowej.

W 1922 r. sprawował funkcję komisarza naczelnego gminy Katowice-Załęże. Współorganizator szkolnictwa zawodowego na Górnym Śląsku, od 1923 r. pracował jako nauczyciel w w Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej w Katowicach. W 1924 r. sprawował funkcję sędziego pokoju w Katowicach. Zainicjował prace Związku Samodzielnych Rzemieślników i Drobnych Przemysłowców (1926 r.). W końcu lat 30. radca Izby Rzemieślniczej w Katowicach i jej mistrz honorowy.

Należał do Związku Obrony Kresów Zachodnich.

Zmarł 23 stycznia 1939 r. w Katowicach.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Żonaty (od 20 XI 1902).