Bojownikom niepodległości

Wiktor Kazimierz Jóźwiakowski

(1900–po 1946)

Urodził się 4 marca 1900 r. w Szczebrzeszynie. Syn Teofila i Katarzyny z Kowalików. Brat Jana Antoni (zob.).

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zapewne z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech.

W niepodległej Polsce pracował jako zastępca inspektora szkolnego obwodu zamojskiego na powiat Biłgoraj oraz nauczyciel w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Zamościu. Następnie dyrektor gimnazjum w Szczebrzeszynie.

Podczas II wojny światowej 9 czerwca 1940 r. aresztowany przez Niemców, był więziony w Lublinie, a następnie w końcu miesiąca osadzony w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu. W końcu kwietnia 1945 r. uwolniony przez oddziały alianckie.

Od 5 lipca 1945 r. pracował jako nauczyciel w I Polskim Gimnazjum i Liceum w Lubece.

Zmarł po 1946 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Janiną Kudrewicz.

Źródła

J. Jóźwiakowski, Skauting i harcerstwo w Szczebrzeszynie 1915–1939, www.geocities.ws/shebreshin/harcerstwo1925-1939/harcerstwo21.htm [dostęp 24 VI 2021]; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski rezerw 1934.