Bojownikom niepodległości

Wiktor Lorenz

(1895-po 1935)

lorenz wiktorUrodził się 23 marca 1895 r. we Lwowie.

Jako uczeń od 1911 r. należał do Zw. Organizacji Rewolucyjnej Młodzieży Polskiej, a następnie do Polskich Drużyn Strzeleckich.

W czasie I wojny światowej od 15 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w I plut. 15 komp. 2 pp LP. W jego składzie 30 września wyruszył na front w Karpaty. Ciężko ranny 29 października podczas bitwy pod Mołotkowem, dostał się do niewoli rosyjskiej.

Podczas pobytu w niewoli nawiązał kontakt z polskimi komitetami w Aleksandrii (gubernia chersońska). Pop rewolucji w Rosji (1917 r.) uwolniony.

Wiosną 1918 r. jako członek POW KN 3 wezwany do Kijowa, został aresztowany przez Ukraińców. Przy użyciu kastetu zbiegł z więzienia. Z rozkazu POW wyjechał do Białej Cerkwi, a następnie do Lwowa i Jarosławia. W sierpniu 1918 r. po zajęciu większej ilości broni aresztowany przez Austriaków.

Na początku listopada 1918 r. pomimo inwalidztwa (50% ubytku zdrowia) wstąpił do WP. Służył w 1 komp. 4 pp leg. Brał udział w walkach z Ukraińcami, ranny pod Gródkiem Jagiellońskim. Z powodu niezdolności do służby zwolniony z WP.

W niepodległej Polsce mieszkał w Jarosławiu. Był kupcem.

Zmarł po 1935 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym (?) Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 24/1933
Źródła

Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich t. I: Karpaty, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 24/1933.