Urodził się 24 stycznia 1895 r. w majątku Jurkowce na Podolu. Syn Aleksandra, ziemianina, i Walerii z Krzywickich.
Wychowywał się na Podolu. Podczas I wojny światowej zapewne należał do POW. Do Polski powrócił około 1918 r.
Od 24 stycznia 1919 r. w WP. Początkowo służył jako podlekarz w IX baonie sanitarnym. Z dniem 1 listopada 1920 r. mianowany por. plek.
Odkomenderowany na studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim, 25 marca 1925 r. otrzymał dyplom lekarski. W okresie studiów prezes Koła Medyków. Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. lek., w latach 1926-1928 był hospitantem w WSWoj w Warszawie. Od 1927 r. dowodził baonem w Oficerskiej Szkole Sanitarnej (potem: Szkoła Podchorążych Sanitarnych) w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego. Z dniem 1 stycznia 1933 r. awansował na mjr. lek. W kwietniu tego roku został kierownikiem samodz. referatu personalnego Dep. Zdrowia/Sanitarnego MSWojsk. Od 1936 r. był komendantem kadry zapasowej 1 Szpitala Okręgowego.
Podczas kampanii 1939 r. został szefem służby sanitarnej Dowództwa Obrony Warszawy. Po kapitulacji załogi (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu VII A w Murnau. W listopadzie 1941 r. przeniesiony do stalagu IV B w Mülbergu, objął tam funkcję lekarza obozowego.
Zaraziwszy się durem plamistym zmarł 14 grudnia 1941 r. i został pochowany na cmentarzu Neuburxdorf.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie otrzymał Krzyż Walecznych.
Żonaty z Marią Borkowską z Rawicz-Kosseckich, miał z nią córkę Ewę (ur. I.1931) zamężną Chodaczek, inżyniera architekta oraz pasierbicę Halinę zamężną Holtrop
S. Bayer, Nie byłem Kolumbem, Warszawa 1977; J.B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar II wojny światowej t. 1, Wrocław 1997; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; „Monitor Polski” nr 27/1934; Podchorążowie z Ujazdowa. Wspomnienia Szkoły Podchorążych Sanitarnych 1922-1939, Londyn 1972; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.