Bojownikom niepodległości

Wilhelm Buczek

Pseudonim
„Sęp”
(1899-1939)

Urodził się 5 grudnia 1899 r. w Jarosławiu. Syn Macieja i Katarzyny z Filców.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Sęp”.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach.
Po 1918 r. w WP. W stopniu plut. służył w 35 pp.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W latach 1927-1937 w stopniu st. sierż. był instruktorem (a w latach 1930-1935 szefem 4 komp. szkolnej) w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. W 1937 r. przydzielony do 21 pp.
Podczas kampanii 1939 r. brał udział w walkach na przedpolu Modlina.
Poległ 13 września 1939 r. i został pochowany w kwaterze wojennej na Cmentarzu Parafialnym w Wieliszewie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 109/1932
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; J. Łukasiak, Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty, Pruszków 2003; „Monitor Polski” nr 109/1932.