Bojownikom niepodległości

Wilhelm Haluza

(1903–1918)

Urodził się 12 lutego 1903 r. w m. Zarudce pow. Lwów. Syn Wilhelma, kierownika szkoły, i Anny z Korszkiewiczów.
Uczeń szóstej klasy VIII gimnazjum we Lwowie. Należał do skautingu.
Od 31 października 1918 r. w stopniu szer. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do pierwszej załogi Szkoły Sienkiewicza, a następnie był żołnierzem komp. kulparkowskiej.
Śmiertelnie ranny 5 listopada 1918 r. i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa w katakumbach (filar I).
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Rodziny nie założył.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 255/1933
Źródła

„Monitor Polski” nr 255/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; W obronie Lwowa i wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r., Lwów 1926; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa ,Warszawa 1989.