Urodził się 15 marca 1895 r.
Studiował medycynę.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. plek. z 1 czerwca 1919 r., był starszym lekarzem 2 pac (1923, 1924). W 1923 r. ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, uzyskując dyplom lekarski. Awansowany 1 stycznia 1927 r. na kpt. lek., w 1928 r. pełnił służbę jako lekarz 4 baonu KOP w Dederkałach. Co najmniej od 1932 r. naczelny lekarz 75 pp. Jednocześnie jako lekarz chorób wewnętrznych praktykował w Katowicach. Po 1934 r. przeniesiony w stan spoczynku.
W 1939 r. mieszkał we Lwowie. Dalsze jego losy w tym okresie są bliżej nieznane.
Po 1939 r. przedostał się na zachód i podjął służbę w WP. Od 22 marca do 1 grudnia 1941 r. był p.o. szefa sanitarnego 7 Bryg. Kadrowej Strzelców.
Po II wojnie światowej mieszkał na Śląsku. Był m.in. lekarzem w I Liceum Ogólnokształcącym w Chorzowie.
Zmarł 14 sierpnia 1955 r.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi z mieczami i Medalem Niepodległości.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; „Monitor Polski” nr 177/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.