Urodził się 1 czerwca 1901 r. w Hermanicach (obecnie częśćUstronia) na Sląsku Cieszyńskim. Syn Szczepana i Zofii z Barczów.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Ukończył Szkołę Podchorążych dla Podoficerów i z dniem 15 sierpnia 1934 r. został mianowany ppor. piech. Przydzielony do 51 pp, w pułku tym pełnił służbę co najmniej do 1938 r. Przeniesiony do służby intendentury, 19 marca 1938 r. awansował na por. int. Wiosną 1939 r. oficer gospodarczy 12 pp.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu XI B w Braunschweigu i II C w Woldenbergu. Uwolniony w 1945 r., powrócił do kraju.
Od 18 lub 20 czerwca do 15 października 1945 r. funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej w Komendzie Powiatowej w Wadowicach.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 177/1938; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.