Wincenty Biskup

Urodził się 31 lipca 1890 r. we wsi Mstyczów pow. Jędrzejów. Syn Teodora, bezrolnego chłopa, i Magdaleny z Dorów.

Od 1891 r. mieszkał w Dąbrowie Górniczej. Nie chodził do szkoły, lecz pracował zarobkowo jako chłopiec na posyłki, a od 1905 r. zaczął terminować w zakładzie szewskim w Będzinie. Był związany z Narodowym Zw. Robotniczym. Wobec groźby aresztowania w 1908 r. przeniósł się do Częstochowy, gdzie pracował dorywczo w zakładzie szewskim oraz był płatnym kolporterem prasy PPS-Lewicy ps. „Zagłoba”, „Stasiek”. Później przeniósł się na teren powiatu pińczowskiego i tam zajmował się kolportażem pisma Zaranie. W 1911 r. powrócił na teren Zagłębia Dąbrowskiego.

Pracował kolejno w fabryce bieli cynkowej w Sosnowcu, w hucie cynku w Będzinie oraz w przędzalni wełny czesankowej C.G. Schöna w Sosnowcu. Utrzymywał kontakt z PPS-Lewicą i kolportował jej wydawnictwa.

W czasie I wojny światowej przez dłuższy okres czasu pozostawał bez pracy. Później został zatrudniony w kopalni „Milowice”.

Wobec nie wysuwania przez PPS-Lewicę hasła niepodległości jesienią 1917 r. przeszedł do PPS. W listopadzie 1918 r. zorganizował dzielnicę tej partii w Sosnowcu.

Z ramienia PPS był członkiem Rady Delegatów Robotniczych Zagłębia Dąbrowskiego. W lipcu 1919 r. był słuchaczem szkoły partyjnej w Warszawie. Współorganizował w Sosnowcu Zw. Zawodowy Dozorców i Służby Domowej, Zw. Szewców oraz Robotniczą Spółdzielnię Spożywców, w której był później członkiem rady nadzorczej.

Uczestnik III powstania śląskiego.

W 1922 r. wystąpił z PPS. Rozpoczął wówczas organizowanie w Zagłębiu Dąbrowskim Partii Niezależnych Socjalistów (potem: Niezależna Socjalistyczna Partia Pracy) i wszedł w skład jej Centralnego Komitetu Wykonawczego. W 1928 r. opowiedział się za zjednoczeniem partii z PPS i w czerwcu ponownie wstąpił w szeregi tej partii.

Od 1931 r. nie należał do żadnej partii, a był jedynie działaczem współorganizowanego przez siebie na terenie Zagłębia Dąbrowskiego Stow. Wolnomyślicieli Polskich.

W 1932 r. zwolniony z pracy w magistracie w Sosnowcu za przeprowadzenie strajku pracowników miejskich. Do września 1939 r. był bezrobotny.

W okresie okupacji niemieckiej pracował na kolei. Jednocześnie brał udział w kolportażu nielegalnej literatury.

W 1945 r. jako jeden z pierwszych przystąpił do organizowania transportu kolejowego.

W tym też roku ponownie wstąpił do PPS. Był członkiem Komitetu Dzielnicowego w Sosnowcu oraz członkiem miejscowego zarządu Zw. Zawodowego Kolejarzy i zarządu oddziału ZBoWiD. Po zjednoczeniu PPS i PPS od grudnia 1948 r. w PZPR. Wchodził w skład egzekutywy Podstawowej Organizacji Partyjnej w sosnowieckim węźle kolejowym. W 1962 r. przeszedł na emeryturę.

Zmarł 16 listopada 1963 r. w Sosnowcu.