Urodził się 31 marca 1900 r. w Bydgoszczy. Syn Walentego, robotnika, i Rozalii z Lewandowskich.
W latach 1906-1913 kształcił się w szkole powszechnej.
Pracował jako goniec, a w 16. roku życia został pomocnikiem ślusarza w parowozowni kolejowej.
Od 1917 r. należał do I Drużyny Skautowej im. S. Staszica w Bydgoszczy, w której sprawował funkcję zastępowego. W 1919 r. był współorganizatorem IV Bydgoskiej Drużyny Skautowej im. J. Kilińskiego.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Razem z członkami drużyny służył jako łącznik i sanitariusz.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako urzędnik w Elektrowni Miejskiej.
Działacz harcerski, w 1925 r. uzyskał stopień harcmistrza. Działał w Chorągwi Wielkopolskiej w Poznaniu (1924 r.), był komendantem Drużyn Skautowych działających w Bydgoszczy.
W sierpniu 1939 r. w stopniu kpr. zmobilizowany do WP, służył w 1 DP Leg.
Podczas kampanii wrześniowej uczestniczył w walkach macierzystej dywizji. Po zakończeniu działań w październiku powrócił do Bydgoszczy.
Pracował w warsztatach kolejowych. Jednocześnie od 4 czerwca 1940 r. brał udział w działalności konspiracyjnej w ZWZ/AK ps. „Wawrzon”. Organizował „Szare Szeregi”, prowadził ich szkolenie wojskowe.
Po wojnie pracował w Zakładach Energetycznych Okręgu Północnego. Jednocześnie zajmował się tłumaczeniem dokumentów w Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Bydgoszczy. Następnie na emeryturze.
Pasjonat historii miasta, był organizatorem wielu wystaw historycznych, kronikarzem Bydgoszczy.
Członek honorowy Tow. Miłośników Miasta Bydgoszczy.
Zmarł 2 stycznia 1982 r. w Bydgoszczy i został pochowany na tamtejszym cmentarzu przy al. Stefana kard. Wyszyńskiego.
Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał srebrny Krzyż Zasługi.
Jest patronem ulicy w Bydgoszczy.
„Gazeta Pomorska” nr 3/1982; R. Kuczma, Patroni bydgoskich ulic cz. I Fordon, Bydgoszcz 1995; „Monitor Polski” nr 64/1937.