Bojownikom niepodległości

Wincenty Górecki

(1895-po 1939)

Urodził się 15 października 1895 r. w Stanisławowie.

Uczeń gimnazjum.

Należał do skautingu i Polskich Drużyn Strzeleckich.

W czasie I wojny światowej od 9 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 5 komp. 2 pp LP. Chory, od 20 grudnia leczył się w Wiedniu. Po rekonwalescencji przydzielony do Dep. Wojskowego NKN. W lutym 1917 r. pełnił służbę w Centralnym Urzędzie Ewidencyjnym. W stopniu plut. przebywał na kursie wyszkolenia nr 6. W 1918 r. brał udział w rozbrajaniu Austriaków w Piotrkowie.

Od 5 listopada 1918 r. w WP. Współorganizator I baonu Piotrkowskiego Okręgowego PP (potem: 26 pp). Od 23 grudnia w Oddz. IX Sztabu Generalnego. 1 stycznia 1919 r. mianowany pchor., od 6 marca w Dep. Personalnym MSWojsk. 23 lipca 1919 r. mianowany urzędnikiem wojskowym XI rangi. Od 20 lutego 1920 r. w Oddziale V MSWojsk. W 1920 r. podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim (do 1922 r.). 29 stycznia 1921 r. przydzielony do Centralnego Archiwum Wojskowego. 5 marca awansował na urzędnika wojskowego X rangi.

Od 14 kwietnia 1921 r. kierownik I działu Legionów Polskich w archiwum. Przemianowany na oficera służby stałej (kpt. adm. z 1 grudnia 1920). Po włączeniu Centralnego Archiwum Wojskowego do Wojskowego Biura Historycznego kierownik działu Archiwum Legionów Polskich i działu Akt Tajnych Archiwum Wojskowego. 31 maja 1935 r. przeniesiony w stan spoczynku.

Był wójtem gminy Jaremcze.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 251/1931
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; A. Tuliński, Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Histowycznego w latach 1922-1939 (część 2), „Przegląd Historyczno-Wojskowy” nr 2/2020.