Bojownikom niepodległości

Wincenty Grętkiewicz

(1898-1984)

Grętkiewicz WincentyUrodził się 24 marca 1898 r. w Koninie. Syn Juliana i Heleny z Raczkowskich.

Ukończył Szkołę Handlową w Kaliszu oraz szkołę realną we Włocławku, gdzie w 1918 r. uzyskał maturę.

W czasie I wojny światowej w 1915 r. był współzałożycielem męskiej drużyny skautów, której został zastępowym. Od 1916 r. należał do POW we Włocławku ps. „Oborski”, „Wiluś”. Ukończył szkołę podchorążych. W 1918 r. komendant POW w Koninie, gdzie uczestniczył w rozbrajaniu Niemców, po czym automatycznie przeszedł do WP.

W stopniu sierż. był żołnierzem 29 pp. W grudniu przeniesiony do dowództwa służby wywiadowczej pułku, w styczniu 1919 r. awansował na st. sierż. Następnie do stycznia 1920 r. w jego składzie brał udział w walkach na froncie ukraińskim. W kwietniu przeniesiony do Ekspozytury Oddz. II w Koninie. W okresie od lipca do grudnia był elewem w szkole podchorążych w Bydgoszczy. Po ukończeniu kursu bezterminowo urlopowany, po czym w marcu 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. int.

Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Poznańskim, jednak dyplomu nie uzyskał.

Od 1924 r. pracował jako sekretarz Wydz. Powiatowego w Słupcy, a od 1932 r. inspektor samorządu gminnego w Pułtusku. W 1934 r. został burmistrzem Konina.

W tym czasie był także wiceprezesem Zarządu Mechanicznej Mleczarni Spółdzielczej, Prezesem Zarządu Stowarzyszenia Przyjaciół Szkoły Średniej w Koninie, wiceprezesem Komitetu Budowy Gimnazjum, pełnił funkcję prezesa Rady Powiatowej BBWR, a następnie stanął na czele Obozu Zjednoczenia Narodowego w Koninie.

W 1935 r. wybrany na posła do Sejmu RP w okręgu wyborczym nr 19 (Koło), funkcję poselską sprawował do 1938 r.

Po kampanii 1939 r. aresztowany przez Niemców, po czym wysiedlony do Ostrowca Świętokrzyskiego w Generalnej Guberni. Na jej terenie przebywał do końca wojny.

Po wojnie pracował w Okręgowym Urzędzie Likwidacyjnym we Wrocławiu, następnie w Narodowym Banku Polskim.

Zmarł 29 października 1984 r. we Wrocławiu.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Żonaty z Apolonią Polakowską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 260/1931
Źródła

Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa; „Monitor Polski” nr 260/1931; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. II, Warszawa 2000; Rocznik oficerski rezerw 1934.