Urodził się 1 kwietnia 1886 r. w Siedlcach. Syn Jana i Franciszki z Wąsiewskich (?).
Od 1903 r. pracował jako pomocnik aptekarski. Po ukończeniu studiów farmaceutycznych 1 kwietnia 1909 r. uzyskał dyplom w Kijowie.
Od 1919 r. w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie z bolszewikami m.in. w wyprawie kijowskiej.
Zweryfikowany jako mjr apt. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1923 do 1928 r. służył w szefostwie sanitarnym DOK nr I. W 1924 r. był przewodniczącym komisji normalizacyjnej. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na ppłk. apt. mgr., służył wówczas w Wojskowych Zakładach Zaopatrzenia Sanitarnego (potem: Kierownictwie Zaopatrzenia Sanitarnego). 23 marca 1934 r. uzyskał w Warszawie doktorat. W 1934 (?) r. przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.
Mieszkał w Warszawie, gdzie od 1936 r. był właścicielem apteki przy ul. Świętokrzyskiej 14.
Podczas II wojny światowej zmobilizowany do Wojska Polskiego, brał udział w kampanii 1939 r. Po agresji sowieckiej z 17 września przeszedł do Rumunii. Tam przez całą wojnę uczył chemii w gimnazjum dla polskich uchodźców. Po wojnie powrócił do Polski.
Mieszkał w Warszawie, gdzie pracował jako kierownik apteki G. Gessnera w Al. Niepodległości 11.
Zmarł w 1960 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; „Monitor Polski’ nr 167/1932; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.