Urodził się 7 listopada 1898 r. w Rossoszy pow. Biała Podlaska. Syn Bazylego i Domiceli z d. Szałuto (?).
W czasie I wojny światowej w POW ps. „Krogulec”.
W 1920 r. wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego. Służył w 7 puł. Brał udział w walkach z bolszewikami. Następnie w rezerwie.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi.
Należał do Związku b. Ochotników Armii Polskiej (oddział w Białej Podlaskiej).
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. 15 kwietnia 1942 r. podczas próby aresztowania przez Niemców mimo odniesionej rany zbiegł. Do wiosny 1943 r. ukrywał się na koloniach Korzanówka, Podberwy, Mokre, Sowinne i w Rossoszy. Następnie w szeregach Batalionów Chłopskich w stopniu plut. był szefem wyszkolenia oddziału kpt. Juliana Czuby ps. „Chrobry”.
Zmarł w 1959 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Jego pamięci poświęcono tablicę w kościele pw. św. Antoniego w Białej Podlaskiej.
C. Bujnik, „Chrobry” i inni, „Rodzina” nr 1/1982; Ochotnik wojenny 1914–1921, Biała Podlaska 1939; S. Kalinowski, Pomniki niepodległości w powiecie bialskim, „Rocznik Bialskopodlaski” t. XXIV/2016; „Monitor Polski” nr 93/1937.