Wincenty Latoń

Urodził się 27 czerwca (17 lipca?) 1895 r. w Sułkowicach koło Myślenic. Syn Józefa, kowala, i Wiktorii z Bochenków.

Kształcił się w szkole powszechnej w rodzinnej wsi.

W czasie I wojny światowej od 11 września (14 sierpnia?) 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 3 pp LP. W 1917 r. w oddziale sztabowym Komendy Legionów oraz w superioracie polowym.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w dowództwie korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Po 1918 r. w WP. W lipcu 1921 r. w stopniu wachm. służył w 1 szw. zapasowym taborów. Od 1924 r. w rezerwie.

Po uzyskaniu matury w 1925 r. podjął pracę jako urzędnik w biurze Funduszu Bezrobocia (potem: Fundusz Pracy) przy Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej w Warszawie. Od 1932 r. mieszkał w Podkowie Leśnej.

W 1934 r. wybrany zastępcą członka komisji rewizyjnej Tow. Przyjaciół Miasta-Ogrodu Podkowa Leśna.

Podczas II wojny światowej prowadził w Warszawie sklep z wyrobami szewskimi.

Po wojnie ukończył kurs księgowości i od 1948 r. pracował w Dziewiarskiej Spółdzielni Pracy w Grodzisku Mazowiecckim.

Zmarł 16 września 1954 r. i został pochowany na cmentarzu w Podkowie Leśnej.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty (od 1924 r.) z Pauliną Krystyną Munk, miał córkę.