Urodził się 28 kwietnia 1901 r. w Mikulczynie koło Worochty. Syn Seweryna i Marii z Irkowskich.
Podczas I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 Pułku Piechoty I Brygady LP.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. W 1920 r. w składzie 3 DP Leg uczestniczył w walkach z bolszewikami. Po zakończeniu walk przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 września 1929 r. mianowany ppor. rez. piech. Pracował jako rejestrator magistracki w rzeźni miejskiej w Białej (obecnie część Bielska-Białej), następnie był pracownikiem Głównej Składnicy Uzbrojenia nr 2 w Dęblinie–Stawach.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 035/1 z 16 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie awansowany na por. (2007)
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” 1937, nr 64; Rocznik oficerski rezerw 1934.