Urodził się 3 stycznia 1897 r. w Nowym Sączu. Syn Leona, nauczyciela, i Heleny z Pawłowskich. Brat Bolesława (zob.) i Zdzisława (zob.).
Od 1907 r. uczył się w I gimnazjum, a od 1908 r. w II gimnazjum w Nowym Sączu i w czerwcu 1916 r. uzyskał eksternistycznie maturę. Należał do młodzieżowej organizacji niepodległościowej „Filaretów”.
Od 1913 r. członek PDS.
W czasie I wojny światowej 14 września 1914 r. w szeregach oddziału „Sokoła” wyruszył z Nowego Sącza do Krakowa. Przydzielony do 15 komp. 2 pp LP, w jej składzie brał udział w kampanii karpackiej. Przeniesiony na teren Królestwa Polskiego, od 11 maja 1915 r. był żołnierzem II plut. 9 komp. 4 pp LP. 15 lipca ponownie wyruszył na front. Uczestniczył w walkach na Lubelszczyźnie oraz Wołyniu. Przeniesiony do 1 komp. 6 pp LP, uzyskał stopień plut. W grudniu 1915 r. chory, leczył się w szpitalu. Następnie powrócił do komp. Ciężko ranny w kręgosłup 13 września 1916 r. pod Sitowiczami. Od 22 września przebywał w szpitalu w Lublinie, zaś 16 października został przeniesiony do szpitala w Nowym Sączu. W lipcu 1917 r. skierowany do Szkoły Inwalidów w Krakowie, a w sierpniu do Szkoły Inwalidów we Lwowie. Jako inwalida (60% niezdolności do pracy) w czerwcu 1918 r. zwolniony z wojska.
Jako młody chłopiec, dzieciuch prawie, wstępuje do Legionów, imponuje kompanii swą postawą żołnierską i tężyzną w służbie. Doskonały na patrolu, świetny w walce, umie utrzymać swój oddział w ręku, działając nań przede wszystkim przykładem osobistym. Jest jednym z tych młodzieńców, którzy przerwawszy naukę szkolną, złożyli całą swoją przyszłość na Ołtarzu Ojczyzny.
Podjął studia na Politechnice Lwowskiej. Po rozpoczęciu walk polsko-ukraińskich (1 listopada) powrócił do Nowego Sącza. Tam był współzałożycielem Tow. Dramatycznego. Od 1919 r. studiował w Akademii Handlowej w Krakowie, którą ukończył w listopadzie 1920 r.
Pracował w Banku Polskim w Nowym Sączu, był aktorem i reżyserem Teatru Dramatycznego w rodzinnym mieście, a od 1937 r. jego dyrektorem. Jeden z najważniejszych postaci życia kulturalnego miasta.
Podczas II wojny światowej we wrześniu 1939 r. ewakuowany z pracownikami banku w kierunku wschodnim, po zakończeniu walk w październiku powrócił do Nowego Sącza i kontynuował pracę w banku.
Po zakończeniu wojny mieszkał w Warszawie.
Zmarł 2 czerwca 1972 r. w Warszawie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.
Opublikował: Ogień zapału, „Karta” nr 51/2007.
Żonaty, miał syna Jerzego (ur. 1926) i Janusza (ur. 1931).
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; J. Giza, Legioniści z nowosądeckich gimnazjów czasu Wielkiej Wojny 1914-1918, Kraków-Nowy Sącz 2018; J. Giza, K. Giżanka, Cmentarz komunalny w Nowym Sączu 1889-1994. Rejestr zasłużonych, Nowy Sącz 1994; B. Kołcz, P. Droździk, Nowy Sącz – jeśli zapomnę o nich… Cmentarz Komunalny w Nowym Sączu 1889-2014, Nowy Sącz 2014; „Monitor Polski” nr 132/1931; Rok bojów na Polesiu 1915-1916, Warszawa 1917.