Urodził się 14 listopada 1898 r. w Woźnikach, Piotrkowskie. Syn Lucjana i Hieronimy z Gerrathów.
Od 1916 r. należał do POW.
Od 1918 r. w WP. W okresie wojny z bolszewikami służył kolejno w 53, 54 i 38 pp. Ukończył szkołę podchorążych, po czym otrzymał przydział do 1 pp leg. Z dniem 1 grudnia 1920 r. mianowany ppor. piech.
Awansowany 1 grudnia 1922 r. na por. piech., był oficerem 5 psp (1923, 1924). W 1925 r. ukończył Szkołę Młodszych Oficerów Artylerii i otrzymał przydział do 18 pap. W 1932 r. pełnił służbę w 3 dyonie artylerii pieszej. Awansowany 19 marca 1937 r. na kpt. art., wiosną 1939 r. jako oficer 33 dal przebywał na kursie.
Podczas kampanii 1939 r. dowodził 3 baterią 33 pal rez. Uczestniczył m.in. w obronie Lwowa. Po kapitulacji załogi (22 września) dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego (Warszawa 2003); Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932, 1939; Monitor Polski nr 167/1932.