Urodził się 30 listopada 1893 r. na Kaukazie. Syn Juliana i Marii z Lurów. Studiował w Charkowie, gdzie też należał do polskich patriotycznych organizacji studenckich. W 1916 r. zmobilizowany do armii rosyjskiej. Od 1918 r. w 4 DStrz gen. L. Żeligowskiego, z którą w 1919 r. powrócił do kraju. Przeszedł do 4 pp leg i w jego składzie walczył z bolszewikami. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919, w 1923 r. pełnił służbę w Ekspozyturze nr VI Oddz. II Sztabu Generalnego. Co najmniej od 1924 r. w 4 pp leg (z tym jednak, iż w 1928 r. w Wojskowym Sądzie Rejonowym w Kielcach). Przeniesiony do służby administracyjnej, 19 marca 1938 r. awansował na kpt. adm. Wiosną 1939 r. był zastępcą oficera mobilizacyjnego pułku. Od sierpnia w Ośrodku Zapasowym 2 DP Leg. Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wywieziony na podstawie listy 052/4 z 27 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim. Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości. Żonaty z Janiną Kudlińską, miał z nią syna Jerzego i córkę Marię. Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.