(1890–1920)
Urodził się 22 października 1890 r.
Podczas I wojny światowej w armii rosyjskiej. Dosłużył się stopnia ppor. kaw.
Od stycznia 1918 r. w 1 Chorągwi Kirasjerów Polskich (potem:7 puł) III Korpusu Polskiego. Po likwidacji korpusu wiosną tego roku przedostał się do kraju.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Od maja 1919 r. w stopniu por. kaw. dowodził 3 szw. 12 puł. Brał udział w walkach z bolszewikami na Ukrainie. Cięzko ranny 5 czerwca 1920 r. podczas walk o Ozierną.
Zmarł z ran 7 czerwca 1920 r. w szpitalu w Żmerynce.
Żonaty z Anną N.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” nr171/1933; Ułani Podolscy. Dzieje Pułku Ułanów Podolskich 1809–1947, Londyn 1982.