Bojownikom niepodległości

Władysław Adam

1897–1940

Władysław AdamUrodził się 2 września 1897 r. w Błażowej na Rzeszowszczyźnie. Syn Józefa i Antoniny z Pleśniaków. Ukończył gimnazjum w Rzeszowie.

Po wybuchu I wojny światowej od sierpnia 1914 r. służył w Legionach Polskich, w szeregach V baonu, 1 pp, I Brygady. Jesienią 1915 r. chory, leczył się w szpitalu urządzonym w szkole ludowej w Białej. Po rekonwalescencji służył jako podoficer prowiantowy 1 pp I Brygady LP. Na przełomie 1916/1917 r. ukończył kurs intendencki w Kozienicach. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. jesienią został wcielony do armii austro-węgierskiej; dowódca sekcji 118 baonu, 12 Dywizji Piechoty. Walczył na froncie włoskim. W maju 1918 r. zdezerterował. Wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie Rzeszowszczyzny.

W niepodległej Polsce od 13 stycznia 1919 r. służył w Wojsku Polskim; był płatnikiem w 17 pp. 1 maja 1919 r. awansowany na stopień ppor. int. Następnie przeniesiony na stanowisko oficera kasowego I dyonu 2 pstrz granicznych. Z dniem 1 kwietnia 1920 r. awansował na por. int. 1 maja tego roku przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. W roku 1920 podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ich ukończeniu aplikował się na sędziego, później notariusza. W latach 30. XX w. uzyskał doktorat. Mieszkał w Rybniku, gdzie z dwoma wspólnikami prowadził kancelarię adwokacką. W roku 1939 zmobilizowany do WP, służył w Ośrodku Zapasowym 23 Dywizji Piechoty.

W kampanii polskiej 1939 r. walczył w szeregach 75 Pułku Piechoty. Po agresji Związku Sowieckiego na Polskę (17 września) dostał się do niewoli sowieckiej. Przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Wywieziony na podstawie listy nr 029/2 z 13 kwietnia 1940 r., został zamordowany w lesie katyńskim.

Żonaty z Germaną Waniówną – po wojnie wróciła do Błażowej, zmarła w 1946 roku.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie awansowany na stopień kapitana (2007).

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” 1934, nr 27; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; W. R(yżewski), w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1991, nr 1.