Urodził się 19 czerwca 1898 r. w Bóbrce. Syn Roberta i Emilii ze Skarbek-Malczewskich. Brat Tadeusza (zob.) i Jerzego Roberta (zob.).
W czasie I wojny światowej od sierpnia lub września 1914 r. w Legionie Wschodnim. Po jego rozwiązaniu w Legionach Polskich. Był elewem szkoły podchorążych LP w Krakowie. Od 1916 r. w 1 part LP.
Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa i z bolszewikami. W 1919 r. mianowany ppor. art., został przydzielony do 1 pap leg. W 1921 r. bezterminowo urlopowany, po czym przeniesiony do rezerwy.
Osadnik wojskowy we wsi Stańkowa koło Ustrzyk Dolnych. Podjął studia na Politechnice Lwowskiej.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, służył w nadwyżkach 22 pal. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie awansował (2007) na por.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków-Warszawa-Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” 1938, nr 177.