Urodził się 27 czerwca 1892 r. w Szymborzu (obecnie część Inowrocławia). Syn Jana i Wandy z Hundtów. Brat Stanisława Teofila (zob.).
Uczestnik powstania wielkopolskiego oraz powstania śląskiego.
Zweryfikowany jako por. adm. gosp. z 1 czerwca 1919, co najmniej od 1923 r. był płatnikiem 7 psap. Po reorganizacji od 1929 r. płatnik 7 baonu saperów. Awansowany 19 marca 1938 r. na kpt. int., wiosną 1939 r. był oficerem gospodarczym 7 dak.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w bitwie nad Bzurą.
Po II wojnie światowej awansował na mjr.
Zmarł 14 sierpnia 1972 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym Górzno w Poznaniu.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Bronisławą N., miał córki Krystynę (1926–2013) zamężną Komczyńską i Barbarę (1929–2001) zamężną Wiatrowską.
P. Bauer, B. Polak, Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939, Poznań 1983; „Monitor Polski” nr 292/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficersk 1939, Kraków 2006.